Uderzony Bieszczadem

Tarnica
żródło: GEA

Nie powiem, żebym doświadczył jakiegoś mistycznego objawienia, lecz wróciwszy z urlopu w Bieszczadach postanowiłem uporządkować kilka spraw. Po pierwsze zmienił się mój stosunek do technicznych wynalazków – np. mediów. Kilka lat temu z powodzeniem obywałem się bez telewizora, jednak po przeprowadzce, okazało się że przybytek ten wchodzi w skład wyposażenia nowego mieszkania. Usunąć się go nie dało. Wrósł w moje życie na powrót.

Wracając z Bieszczad słuchałem radiowej Trójki. Wcześniej przez ponad tydzień pozbawiony byłem wszelkich wiadomości, więc nie wiedziałem o tej całej niesmacznej, żałosnej hecy z krzyżem. Tu obrońcy – słyszę, tam zaś przeciwnicy. Postanowiłem wykorzystać okres przymusowej abstynencji medialnej i pociągnąć ją dalej, rozszerzyć jej zasięg. Po powrocie porozumiałem się z drugą połową w tej sprawie – doszliśmy do zgody. Z satysfakcją donoszę, że poza jednym niewinnym epizodem z telewizją czeską nie załączałem telewizora od 14 dni. Doświadczenie jest doprawdy krzepiące. Mam więcej czasu wieczorami i jak kiedyś z uwagą słucham radia, zaczytuję się w Polityce. Czytam i słucham o krzyżu, lecz go nie oglądam. Ten krzyż mnie nie dotyczy, ten krzyż mnie nie dotyka, nie muszę dźwigać tego krzyża – ależ ulga.